بافت مرده (نکروز)
نکروز مجموعه ای از سلول ها و بافت های مرده در یک نقطه از بدن است که می تواند بسیار خطرناک باشد و منجر به آسیب غضروف و استخوان ها شود.
عوامل مختلفی مانند سم باکتریایی ، التهاب و یا یک تروما می تواند منجر به نکروز گردد. اما در صورتی که جریان خون در بافت استخوان جریان نداشته باشد باعث بیماری نکروز می شود. در بسیاری از موارد فشار حاصل از بستر یا کفش نامناسب در دیابتی ها موجب بروز زخم و عدم جریان خون می شود که بافت نکروز تشکیل می شود.
انواع نکروز
- نکروز انعقادی
- نکروز میعانی
- نکروز گانگرینی
- نکروز پنیری
- نکروز چربی
- نکروز فیبرینویید
نکروز انعقادی
زمانی منجر به نکروز انعقادی می شوند که بافت سلول های استخوان در شرایط کمبود اکسیژن حاد قرار داشته باشد و جریان خون در بافت استخوان بسیار کم و یا به طور کامل مسدود باشد.
نکروز پنیری
هنگامی که در بافت استخوان لخته های خون به وجود می آید و مانع از جریان خون در استخوان می شود ، منجر به بروز نکروز پنیری خواهد شد. نکروز پنیری اصطلاحی است که به دلیل ظاهر سفید و زردی که دارد می گویند.
نکروز آبکی
در شرایطی که بافت استخوان شما دچار عفونت و یا حتی التهاب حادی مانند پنومونی می شود و به سلول ها آسیب می رساند در این موقع مرگ سلول ها را نکروز آبکی می گویند.
نکروز چربی
نکروز چربی بر اثر فعالیت بسیار زیاد آنزیم های لیپاز به وجود می آیند همچنین قابل ذکر است در نکروز چربی ، بافت چربی جایگزین سلول های اصلی می شود .
نکروز فیبرینوئید
هنگامی که فعالیت عروق خونی دچار اختلال می شود ، نکروز فیبرینوئید به وجود می آید.
نکروز گانگرینی
هنگامی که یک اندام (اندام تحتانی) جریان خونش قطع شود دچار نکروز انعقادی در لایه های مختلف شده و زمانی که یک عفونت به آن اضافه شود عفونت باکتریایی(درآن صورت نکروز انعقادی به علت عملکرد میعانی باکتری تغییر می کند. در آن حالت به آن گانگرین مرطوب می گویند.
علائم وعوامل بیماری و نکروز
لخته شدن خون
هنگامی که در بافت استخوان های شما خون در جریان نباشد و یا حتی روند خون رسانی بسیار ضعیف باشد باعث نکروز خواهد شد. که یکی از عوامل آن تحت فشار بودن بیش از حد آن ناحیه در بلند مدت می باشد.
ایدز
منشاء ویروس ایدز می تواند ویروسی و یا حتی التهابی باشد که در بین آنها ویروس ایدز مهم ترین آنهاست . این ویروس می تواند سلامتی شما را به خطر بینداز و در کوتاه ترین زمان ممکن باعث بیماری های دیگری مانند نکروز شود.
شکستگی استخوان
از مهم ترین عارضه هایی که به استخوان ها آسیب می زند ، شکستگی استخوان است که اگر این شکستگی ها در زمان معیین درمان نشوند می توانند باعث مشکلی همچون نکروز شوند ، در صورتی که استخوان یا غضروف جدا شوند غیر قابل جبران خواهد بود.
استفاده از داروهای کورتونی
کورتون یک مواد شیمیایی بوده که در ترکیب با دارو های ضد درد برای بیماران مفصلی استفاده می شود. کورتون زمان زیادی داروی درمان بیماری هایی مانند آرتریت و آرتروز بود اما بعد از مدتی از عوارض آن مطلع شدند. در مواردی زیر پوست لخته های خون شکل می گیرد (مخصوصاً دست ها ) که یکی از دلایل آن استفاده از کورتون می باشد
کورتون را به هر طریقی استفاده نمایید ، ارتباط مستقیمی با استخوان و رگ های خونی دارد و در مدت زمان استفاده ی طولانی آن متوجه خواهید شد که رگ های خونی چربی زیادی را جذب می نماید و این چربی ها مانع جریان خون در بافت استخوان ها می شوند ، بنا براین ابتلا به نکروز قطعی است.
مراحل پیشگیری از مرگ سلول ها
- رژیم غذایی مناسب
- ورزش
- استراحت کافی
- تغییر پوزیشن بیمار دچار زخم بستر
- پیشگیری از نواحی درگیر با استفاده از لوسیون ، کرم محافظ یا اسپری های محافظ
حتما متوجه شده اید که خوردن غذاهای چرب و چربی در جریان خون می تواند عامل اصلی این بیماری باشد اما در زمانی که راه های پیشگیری از این بیماری را رعایت کنید مطمئن باشید مشکلی شما را تهدید نمی کند.
برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های قلبی ، عروقی و همینطور تشکیل بافت نکروز ، لازم است وزن اضافه ی خود را کاهش دهید تا جریان خون در سلول های بدن شما به طور نرمال فعالیت کند و از بروز این بیماری جلوگیری شود.
اگر بیماری دارید که جدید دچار زخم شده است باید به صورت منظم و زمان بندی محل زخم را اول از روی فشار دربیاورید سپس پوزیشن یا موقعیت آن را هر دو ساعت یک بار تغییر دهید تا از تشکیل بافت نکروز جلوگیری شود.
اسلاف
بافت نکروزه همچنین مانند یک محیط کشت مناسب برای باکتری ها عمل می کند و بستری برای عفونت زخم می باشد لازم به ذکر است هدف درمانی اولیه برای بافت مرگ سلول ها ، دبریدمان و خارج کردن آن از زخم است تا ترمیم سرعت گیرد و ریسک عفونت زخم کاهش یابد البته در صورتی که بافت اسلاف پوست انداخته ، فیبروزه و زرد رنگ است و به بستر زخم اتصال دارد و به آسانی نمی توان آن را خارج کرد. بافتی کاملاً سفت که براحتی نمی شود آن را دبرید کرد یا از شرش خلاص شد بهترین راه برای از بین بردن این بافت استفاده از هیدروژل ها است.
خارج کردن اسلاف
بافت فیبروزه حاوی سلول های مرده و دبریس های زخم است که برای شروع ترمیم زخم باید آن ها را خارج نمود. به این کار خارج کردن اسلاف گفته می شود . اسلاف را می توان به صورت مناطقی مجزا در بستر زخم یافت و آن را خارج نمود.البته این کار باید توسط یک پزشک ، متخصص زخم یا کارشناس زخم انجام گردد چون احتمال خونریزی بعد از اینکار بسیار است
هدف اولیه درمان در زخم دارای اسلاف ، برطرف کردن آن است. بافت گرانولاسیون قرمز بافت گرانولاسیون ، زخمی را که در حال ترمیم است پر می کند . انتهای حلقه های مویرگی موجب قرمز رنگ و دانه دار شدن این بافت می شود . از آن جا که دیواره های مویرگ ها بسیار ظریف و نازک است ، این زخم ها مستعد خون ریزی های شدید هستند. که لازم است حتما تمیز شوند ، جهت درمان زخم های دارای بافت گرانولاسیون ، حفظ رطوبت ، گرمی و تمیزی سطح زخم لازم است و باید از لمس یا فشار آوردن رویه ی این زخم ها به سطوح خشن جلوگیری شود . بافت گرانولاسیون دارای عروق زیادی است و به دلیل دیواره های نازک مویرگ ها بسیار شکننده است. بافت اپی تلیال صورتی رنگ بافت اپی تلیال در مرحله ی انتهایی بهبود زخم تشکیل می شود.