PHMB چیست؟

PHMB یک ضد میکروب موثر در مدیریت بار میکروبی ترشحات زخم است. مدیریت موثر بار زیستی ترشحات  باکتریایی یک عنصر اساسی در مراقبت از زخم است. سالهای اخیر شاهد افزایش استفاده از پانسمانهای ضد میکروبی موضعی برای کنترل کلونیزه شدن و عفونت بوده است، اما این نگرانی وجود دارد که برخی از آنها می توانند از ترمیم زخم جلوگیری کنند و ممکن است عوارض سیستمیک داشته باشند. عفونت زخم ناشی از تعامل پیچیده بین سیستم ایمنی بدن فرد، وضعیت زخم و تعداد و شدت باکتری های موجود است.

مشکلات پزشکی زمینه ای از قبیل خون رسانی ضعیف ، کمبود اکسیژن و اختلالات متابولیکی نیز از عوامل موثر هستند. اگر گونه های باکتریایی اجازه شکوفایی داشته باشند، حالت کلونیزه شدن ، یا عفونت زخم، همانطور که در پیوستگی عفونت زخم مشخص شده است رخ می دهد.

عامل ضد عفونی کننده پلی هگزاماتیلن بیگوانید که به آن پلی هگزانید یا PHMB نیز گفته می شود) برای بیش از 60 سال در طیف وسیعی از کاربردها از ضد عفونی کننده های استخر شنا گرفته تا مواد نگهدارنده در مواد آرایشی و محلول های لنز تماسی مورد استفاده قرار گرفته است).

در اروپا، مدتی است که به عنوان مایع شست و شوی زخم در دسترسبوده است.

PHMB یک ترکیب بیگوانید سریع عمل است که از یک مخلوط مصنوعی از پلیمرها تشکیل شده است. این ترکیب از نظر ساختاری شبیه به پپتیدهای ضد میکروبی (AMP) است که توسط سلول های زیادی در داخل زخم تولید می شود، مانند کراتینوسیت ها و نوتروفیل های التهابی، که در آنها برای محافظت در برابر عفونت کمک می کند.

AMP ها طیف گسترده ای از فعالیت در برابر باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها را دارند و باعث ایجاد مرگ سلولی با بر هم زدن یکپارچگی غشای سلولی می شوند.

بنابراین، این یک عمل ضد میکروبی خاص دارد که بر یکپارچگی سلول حیوانات تأثیر نمی گذارد.

تصور می شود، PHMB  پس از چسبیدن به غشای سلول هدف، باعث نشت یونهای پتاسیم و سایر یونهای محلول از سیتوپلاسم و در نتیجه مرگ سلول می شود.

PHMB هم روی باکتریهای پلانکتونی و هم در آنهایی که در بیوفیلم ها هستند تأثیر دارد. عملکرد آن بر روی غشای سلولی باکتری همچنین به این معنی است که پمپ خروجی (مکانیسمی که توسط بسیاری از سلولهای باکتریایی برای از بین بردن سموم استفاده می شود) قادر به از بین بردن ماده ضد عفونی کننده نیست، بنابراین غلظت از بین برندگی باکتری داخل سلولی حفظ می شود.

شواهدی وجود دارد که PHMB هنگامی که داخل سلول قرار گرفت، به DNA و سایر اسیدهای نوکلئیک متصل می شود، که نشان می دهد ممکن است به DNA باکتریایی آسیب برساند یا غیرفعال کند.

مطالعات نشان داده است كه PHMB در شرایط آزمایشگاهی موثر است، در حالی كه مطالعات بالینی نشان می دهد كه طیف وسیعی از فعالیت از جمله علیه ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) دارد.

چه عاملی باعث شد که از PHMB  در زخم ها و پانسمان ها استفاده شود؟

در بهار 2010 ، یک گروه چند رشته ای از پزشکان در لندن گرد هم آمدند تا در مورد بحث مدیریت باکتریها در ترمیم زخم بحث کنند.

دنیای بالینی در حال حاضر با طیف وسیعی از چالش های جدید روبرو است و مراقبت های بهداشتی با انتظارات هرچه بیشتر از نتایج مثبت از صنعت بهداشت و درمان و بهداشتی که به آنها خدمات ارائه می دهد، فزاینده شده است.  همانطور که درک ما از تعادل پیچیده بین ترمیم زخم و جامعه زیستی ارگانیسم هایی که در داخل زخم زندگی می کنند گسترش می یابد، پزشکان با چالش های جدیدی در ارائه استراتژی های موثر برای مدیریت زیست زخم بدون ایجاد مقاومت در برابر پاتوژن و تأثیر منفی بر روند بهبود روبرو می شوند.

ظهور سویه های باکتریایی مقاوم در برابر اجزای تعدادی از داروهای ضد میکروبی، نگرانی های عمده ای را ایجاد کرده است که تهدیدی جدید برای مراقبت از زخم است و در حال ظهور است. یک گروه چند رشته ای از پزشکان متشکل از میکروبیولوژیست ها، مشاوران و متخصصان کشت بافت، پزشکان و جراحان ترمیمی و عمومی و اساتید دانشگاه در مراقبت از زخم، یک جلسه اجماع در بهار سال جاری برای بحث و گفتگو درباره مسائل پزشکان در قرن 21 برگزار کردند.

با کمبود روشهای درمانی، آنتی بیوتیکی جدید، که نقش عوامل ضد عفونی کننده / ضد میکروبی موضعی را ایفا کند  ممکن است اهمیت بیشتری پیدا کند.

یکی از راه حل های ممکن شامل پلی هگزاماتیلن بیگوانید (همچنین به عنوان پلی هگزانید یا PHMB نیز شناخته می شود)، ترکیبی که حدود 60 سال در تعدادی از قالب ها وجود داشته است، اما اخیراً وارد بازار مراقبت از زخم در انگلیس شده است.

در جلسه توافق شد که معرفی و استفاده منطقی از این ماده ضد میکروبی می تواند به پزشکان انگلیس سلاح دیگری در مبارزه برای کنترل باکتری ارائه دهد.