چرا بعضی زخمها دیر خوب میشوند و علت دیر خوب شدن زخمها چیست؟ برخی از زخمها ممکن است دیر تر از بقیه التیام پیدا کنند. به طور کلی، زخمی را ما بعنوان زخم با بهبود مشکل در نظر میگیریم که ظرف چهار هفته بهبود نمیابد. اگر در این دوره زمانی معمول زخم خوب نشود، علت آن معمولاً در بیماری‌های زمینه ای بیمار یافت میشود که یا مورد توجه قرار نگرفته یا درمان نشده اند. به طور کلی، پنج دلیل وجود دارد که باعث اختلال در بهبودی زخم ها میشود و بیش از یکی از این دلایل می تواند همزمان وجود داشته باشد.
عواملی که باعث دیر خوب شدن زخمها میشوند؛
این پنج دلیل که از عوامل مهم دیر خوب شدن زخم‌هاست عبارت اند از:
- گردش خون ضعیف
- عفونت
- ادم
- تغذیه نامناسب
- صدمه به بافت زخم
گردش خون ضعیف
هنگامی که محل ایجاد زخم دارای خون‌رسانی مناسبی باشد، درمان زخم با اشکال مواجه میشود و زخم به طور مناسب ترمیم میشود. در اینجا، دو مسئله ای که مانع روند بهبودی می شود، نارسایی شریانی است، جایی که جریان خون به یک محل زخم از طریق عروق نمیرسد. و نارسایی وریدی، جایی که خون و مایعات نمیتوانند از طریق رگها برگردند.
شایعترین علت نارسایی شریانی، بیماری آترواسکلروز محیطی (PASD) است. این امر هنگامی اتفاق می افتد که پلاک در داخل عروق تشکیل شده و مانع جریان خون میشود. درمان ها ممکن است شامل بای پس شریان یا آنژیوپلاستی برای باز کردن شریانی باشد که انسداد دارد.
با نارسایی وریدی، دریچه های داخل وریدها که از برگشت مایعات جلوگیری می کنند به درستی کار نمیکنند. بنابراین، خون و مایعات در اندام تحتانی نشت کرده و جمع میشوند. درمانهای ارائه شده شامل انتقال خون و مایعات به داخل بافت ها و رگ ها بصورت دستی یا مکانیکی و پمپاژ آن‌ها به سمت قلب است.
این را میتوان از طریق انواع مختلف روشهای بانداژ از جمله جوراب و باندهای کامپرشن تراپی، تخلیه دستی لنفاوی و پمپ های الکترونیکی متوالی وپنوماتیک انجام داد. در موارد شدید، یک متخصص عروق میتواند در صورت عبور لیزر کوچک به ورید دارای مشکل، از تخریب وریدی استفاده کند. این رگ کاملاً بسته می شود و به بدن اجازه می دهد تا خون و مایعات را از طریق رگهای زنده تر، دوباره هدایت کند.
عفونت
عفونت، تکثیر باکتریها، ویروس ها یا قارچ ها در محل زخم یا زیر آن است که از ترمیم طبیعی و به موقع زخم جلوگیری می کند. به طور معمول، هنگامی که این مهاجمان وارد محل زخم می شوند، سیستم دفاعی بدن درگیر دفاع در برابر این میکروارگانیسمها می شود.
اما در بعضی شرایط، رفع عفونت ممکن است دشوار باشد. این امر به ویژه در مواردی که عفونت از استخوان یا اطراف آن ایجاد شود (استئومیلیت) صادق است. در این شرایط، عفونت تا سطح پوست “تونل” می شود و یک ضایعه یا زخم ایجاد می کند. در اینجا، تشخیص نوع باکتری، مراقبت مناسب از زخم و تجویز صحیح آنتی بیوتیک های وریدی راه کار اصلی درمان عفونت است.
عفونت ها نیز ممکن است مانند عمل های آبسه و کیست با جراحی برداشته شوند. پس از اینکه عفونت درمان و ریشه کن شد، بدن می تواند روند طبیعی بهبودی زخم را از سر بگیرد.
ادم
ادم مایعی است که در پوست، درم یا بافت چربی جمع می شود و معمولاً در اندام تحتانی ایجاد میشود. این تجمع مایعات به طور معمول به دلیل نارسایی وریدی (بازگشت وریدی ضعیف) است و باعث ایجاد خطر ابتلا به زخم (زخم وریدی) است. پس از تشکیل این زخم ها، ادم نیز با جلوگیری از جریان مواد مغذی به ناحیه زخم، مانع اصلی بهبودی است.
همانند گردش خون ضعیف، اشکال مختلفی از روش کامپرشن تراپی برای انتقال مایعات به سیستم گردش خون از جمله تخلیه دستی سیستم لنفاوی، درمان های فشرده سازی و داروهای خاص استفاده می شود. پس از برطرف شدن ادم، ترمیم مناسب زخم می تواند رخ دهد.
سوء تغذیه پروتئین
همانطور که شما نمیتوانید خانه را بدون بلوک های ساختمانی، آجرها یا فونداسیون بسازید، بدن بدون تأمین پروتئین کافی نمیتواند بافت های جدید بسازد. در حقیقت، تغذیه ناکافی، یکی از علتهای اصلی تاخیر در بهبود زخمها است.
بهبود زخم به شرطی است که مواد مغذی کافی در داخل بدن وجود داشته باشد. بنابراین با سوء تغذیه و دریافت ناکافی پروتئین، روند بهبود زخم اساساً متوقف میشود تا زمانی که این نارسایی ها اصلاح شود.
این بدان معناست که علاوه بر مقادیر لازم برای انجام عملکردهای روزمره بدن، برای بهبود زخم ها به افزایش بسیار قابل توجهی در مواد مغذی نیاز است. در واقع، میزان پروتئین مورد نیاز به تنهایی می تواند تا سه برابر نیاز روزانه توصیه شده باشد.
صدمه به بافت زخم
در صورتی که صدمات مکرر در هنگام ترمیم زخم به زخم وارد شود این صدمات باعث از بین رفتن بافتهای سالم و حساس بدن شده و در روند ترمیم تاخیر ایجاد میکنند حتی اگر این صدمات شدید باشند می توانند به بزرگتر شدن زخم منجر شود.
